Tatilimin son anlarına beni eğlendirmesi için seçtiğim fakat bunun yerine hüzünden başka birşey bulamadığım Chuck dizisinin finaliyle girdim. Güzel başrolümüz Sarah'nın hafızasını kaybetmesine rol açarak mutlu sonla biteceğini düşündüğüm dizinin senaryosunu baltalayan,gidişatını bozan ve bende *mına koyma isteği uyandıran senaristi rahmetle anıyorum. :)
Şimdi asıl konumuza gelelim. Hafızanızı kaybederseniz sevemez misiniz? Pardon soru yanlış oldu, eskiden sevdiğiniz birini(!), daha doğrusu sevdiğiniz birine karsı olan sevginizi unutur musunuz? Yani hafızanızı kaybetmeden önce sevdiğinizi, hafızanızı kaybettikten sonra sevemeyecek misiniz? Anılarla mı sever insan? Garip geliyor değil mi? O zaman sevdiğimiz gerçekten o(sevidiğimiz kişi)
değil, anılarımız oluyor gibi sanki? İnsanı insan yapan Hafıza gücü mü sorusu gelmedi mi sizinde aklınıza? Ne demek istiyorum peki bu cümlelerimle???
!# "Ne demek istiyorum?","Ne demek istiyorlar?" cümlelerini sürekli olarak kullanıyorum;farkındayım,biliyorum fakat benim kıt anlatım kabiliyetimle malesef ki türkçemizin en azından güncel Türkçe'mizin,bize öğretilen Türkçe'nin sığlığından kullanmak zorunda kalıyorum bunları. Anahtar uzun,cafcaflı cümleler kurmak değil diye düşündüğümden kullanıyorum biraz da. #!
Kız arkadaşım Gülsevim'in söylediği birşey vardı; "Seni neden Aydın'da daha az seviyorum?". Tam olarak böyle değildi sanırım ama buna yakındı. "Senden kendimi çok daha uzak hissediyorum Aydın'da" da demiş olabilir. Neyse argümanı baltalamadan devam edeyim;
Söylediği bu cümleler bana az önce yazdıklarıma yakın şeyler düşündürmüştü;"Aydın'da hemen hemen hiç hatıramız yok, benim Aydın ile adam akıllı bir bağım dahi yok, beni ona çağrıştıracak,hatırlatacak yeterli anı girdisi yok. Sanki doğal gibi beni az hatırlaması,az sevmesi". Şu an da katılmıyor değilim düşüncelerime..
Chuck dizisindeki olayda bana bu olay karşısındaki düşüncelerimi hatırlattı. İlginçtir ki gerçekten anılarla sevdiğimizi belki de anıları sevdiğimizi düşünmeye başladım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder