Adam olanı sevmezler bu devirde; erkek olanı, aşifte olanı, güçlü olanı, cezbedici olanı, zengin olanı, fakir olanı severler de adam olanı sevmezler bu devirde.
Haysiyetsizlik! İnsanların umrumda olmasını belki bıraktım ama haysiyetsiz olan insanların benim bulunduğum ortamı haysiyetsizleştirmesi, hele bir de benim haysiyetsiz olmamı ya da olduğumu düşünmesi beni deli ediyor! eğer haysiyetsizliğe bulanmamı istiyorlarsa ben bunu yapamam. Murat MENTEŞ gibi kolombiya kıravatı takasım geliyor bazen. Haraketlerimin haysiyetsizliğe yorulması kadar aşağılayıcı ne olabilir?
Sevda, belki fedakarlıkla eş konumda görülür. Uzaktır halbuki ikisi, severler birbirlerini ama uzaktırlar da aslında.
Erkeğin kadına çıldırışı, bağırışı belki. Sabırlı bir erkek neden bağırır ki sevdiğine. Sevdiğini belli etmemesine mi? Anlamaz mı bayan erkeğinin sevilmeyişine bağırdığını. Kıskanmak mı bu? HAYIR! Sadece bir dilek dilemiştir ve sevdiği yapmamıştır, kırılır kaval cezbetmez olur artık yılanı.... Sonra yılan kafasını eğer, eğer gözyaşları olsaydı eminim dökülürdü, kafasını eğer rahatsız olur kırık kavalın sesinden.
Toplar tüm gücünü kaval, bildiğinden aralarındaki en güzel yılanı tavlayamayacağından grubun belki en toy, en kaypak yılanına öter gelse de anlatsam derdimi, yılan alfabesinde anlatsa kraliçe yılana diye. Yanlış anlarlar kimin götü kalkar, kimi üzülür benden aşa birine çalıyor diye. Kaval sikeiym böyle hayatı der, sesimi kaybettim.
Son dakikalarında son çırpınışlarını yapar insan, en güçlü hali o zaman olurmuş öyle derler. Son güç aslırsın Seyit Onbaşı misali. Ama ona yardım eden güç belki sana etmez, şans her zaman gülmez adama.
Belki başka baharda başka bir nehir kıyında yılan başka bir yılana aşık olur rahat eder, kaval küflenir. Sahibine bile itaat edemez haldedir, şanslıysa bu konuda birkaç nesil akar düşünceleri, melodileri. Sonrası belki Tanrı'ya belki doğaya kalmıştır. En azından iki aşifte yılanın kurbanı olmadan ölebildim demiştir kaval. Güzel çalardı da der elbet birileri......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder