30 Kasım 2014 Pazar

Son vuruşa yakın...

          Muhtemelen hastayım. Kollarımı kaldıracak halim yok, kahvaltıda sevdigim ya da sevmediğim hiçbirşey yok, aslında kahvaltı yaptıgım da yok. Akşam yemeğinde de benzer şekilde. Bir yerlerde bir şeyleri yanlış yapıyorum ama henüz bulabilmiş değilim. Sanırım ihtiyarladım diyorum sürekli kendime, aslında ölü olduğumu bile bile. Bir erkek olarak şehvani isteklerim bile vasat seviyede ilerliyor. Hayattan hiçbir beklentim yok. Zaten hayatın bana da sunmuş oldugu hiç yeni ve güzel birşey yok. Eskiden olsa derdim ki belki.......

           Kalbimin son kez gögüs kafesime vuruşuna yaklaşıyorum sanırım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder