11 Ağustos 2012 Cumartesi

Mataracı Kız.

  "daha gerçek yalanlarım doğrularından o yüzden boğuluyoruz bir bardak suda fırtınadan" dediği tesadüfler şarkısı 2 sene öncesinin doğum günümün şarkısıydı. Evet doğum günü şarkılarım var böyle farklı tellerden ama asla rastgele olmayan. Eski dostum çok yerinde bir hareketle doğum günü şarkım olarak ilan etmişti hatta bunu neyse konuya girelim.
 
   Yansıdım ben sana. Aynadaki yansıma kadar gerçekçiydi belki ama yansımaydı sonuçta gerçeğe çok benzese de fiziksel bir varlığı yoktu sendeki benin. Sen yansımamı sevdin, ben ise zaman geçtikçe değiştim, yansıyan ben değişti, her ne kadar kalbim aynı kalsa da sevebileceğin şeyler değişti belki. Değişmek zorundaydık sonuçta, devrimci bir ruha sahiptik, içimizde hergün yeni bir devrim yapardık, bir günümüz diğerinin aynısı olmasın diye. Sen benim devrilmelerimi kaldıramadın belki de, belki de farklı hızda devriliyorduk.. En kötüsü ise çoğu yanlış devrimci gibi devrildiğin bir yerde statükocu olmak istedin , ben ise gelemezdim statiğe... Anlaşamıyorduk sebebi bilinmez ama ben biliyordum içimde ne istediğimi; gözü kara bir insan.. Sakinleşmenin zamanı değil, belki hiç olmadı bende... Heyecan mı? bilemiyorum... Bildiğim tek birşey uyum problemleri yaşamamız, uyum problemleri yaşamamızın temelinde ise iletişim problemleri yaşamamız sanırım. Ben iletişemiyor muyum? Karar bana düşmez ama en azından iletişmek için elimden geleni yapıyorum...

    Planlar yapıldı, haritalar çizildi yolculuk başlasın... Kalabalık ekipten biri matarasını unutmuş... O katılmazsa olmaz ama plan onsuz yürümez ama.. Ne yapalım matarasını almaya gitsin ya da planı iptal edelim?  Matarasını unutması bile bu plana ne kadar değer verdiğinin bir göstergesi bence, daha fazla açıklamaya gerek yok. Değer görmek isteyen değer verdiğini gösterir. Kimileri ne sıkıntıları bırakıp geldi dağa tırmanmaya kimileri ne korkaklıklarını yendi. Halbuki kimisi hiç sevişmemişti bile, senin için sevişti oysa sen hep doğal buldun, olması gerekendi ya da kişi bencilce düşünceler için bunu yapıyordu, sence nereye kadar? Bence sen evde mataranı unutuncaya kadar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder