Derinden bir iç yanması.

         Lacivert pantolonum, kazağım, kravatım; siyah ayakkabı ve çoraplarımla bugün çimlere, yılların getirdiği dostluğun artık sönmüş olduğunu hissettiğim yere oturmakta hem "Sharp dressed man" olayından hem de parçalara ayırdığım dostluğumuzun acısından olsa gerek itiraf edeyim zorlandım. Hayatımın en ciddi sigarasını da bu vesile ile içtim sanırım. Önemi olduğunu düşünüyor muyum? Tabiki hayır. Önemi olmaması benim bunu tercih  etmiş olmamdan ötürü meydana geldi. Tercihlerimin sonucuna katlanacak kadar Mert bir adam mıyım? Sanılır ki hayır ama evet! Yapamayacağın birşey için atar yapmayacaksın en basitinden, anasına sövmeyeceksin kimsenin ya da kendini tanrının yerine koyarmış gibi cümleler sarf etmeyeceksin, Mert isen söyleyecek ve yapacaksın da. Nitekim ben de öyle yaptım. Acımadı mı? acıdı. Aldığım böyle birkaç karar var canımı acıtan ama beni gocundurmayan. Her eskisinin yerine yenisi bulunur diyemesem de sonuç olarak bu eski kişilerde bir zamanlar yeniydi demekten kendimi alamıyorum. Kendimde o gücü hissetmiyor oluşum, onu yapmayacağım anlamına gelmez her daim. "Derinden bir iç yanması" sendromu ve ben karşınızda.
Arkadaşımın "büyümek nedir?" sorusunun cevabını veriş şeklime bakarsak, bazen insan dostlarını özlemekte :)

""bütün gün oturup kalkıp sohbet muhbbet eden

ders notu paylaşan

yemek yiyen

gezip eğlenen

para harcayan

içkilerini paylaşan

bazen ortak şeylere kahkalar atan

birbirlerinin yanındayken durmadan gülen

neşesini kaybetmeyen insanlar

Dost olarak nitelendirilir şu devirde,

halbuki bu algı bir yanılgıdan ibarettir..

Dostluk fiziksel bağların ötesinde

maddesel çok şeyden arınmış,

özel bir kıvama sahiptir.

Açmak gerekirse

bazen ev arkadaşın, tüm gün, tüm yıl takıldığın hatun kimlik

bazen sevgilin,aşık olduğun o süper insan bile

senin gözlerinde yaşlar olduğunu

gözlerini boşver bazen kalbinin ağladığını hissettiğinde

seninle o duyguyu paylaşamayabilir.

Ancak bir dost senin ağlayan kalbinin sesini belki binlerce kilometre

öteden duyabilir

ve kalbinin ağlarken çıkardığı o çığlık sesi

dostunun başka herşeyi bırakıp

seninle ilgilenmesine sebeb olur.

Uzun lafın kısası, hayatta bikaç bişi birkaç kişi dışında hiçbir ibineye, hiçbir söze, hiçbir nesneye

bağlanılmaz

güvenilemz

bu uzun lafın kısası bölümü = BÜYÜMEK. ""