İdeal uğrunda koşulması istenen bir halüsinasyondur. İdeali hayal etmek, hayal etmenin sadece soyut kısmını içerebilir. Oysa ki hayal etmek somut birçok olgu için de kullanılabilecek bir araçtır. İnsanlar ki sadece somutlaşmış veya somut şeylere karşı ilgi duyabilirken, daha doğrusu sürekli somut şeyler peşinde koşarken* bir ideayı nasıl sevebilir? Bu temel soru bize insanın bir ideayı değil ancak ve ancak gerçekleştirilmiş halini ya da gerçekleştirilmesiyle iniltili şeyleri sevebileceğini gösterir. Gerçekleşmiş halinin hayalini, yani sadece ideanın içerdiği soyut şeyleri değil onun gerçekleşmiş somut halini sevebilir. Burada ideal yaratmanın gerekliliği yada gereksizliği üzerine değil, insanların idealara bu denli bağlı olmasına karşın neden idea uğrunda çaba göstermedikleri üzerine düşüyoruz. Bunlardan haraketle -yapılacak düz bir mantıkla dahi- insanların bağlandıklarını,inandıklarını söyledikleri idealleri, bu ideallerin gerçekleştirilmesi dışında başka bir amaçla kullandıkları sonucu çıkar ki -bu Marx'ın ideoloji kavramı olup onun fikirlerini bile bu farklı(!) amaçlar uğruna kullananlar pek çoktur- bu da sanırım bana onları yargılama hakkı verir. Benim gözümde de ideolojileştirilmiş bir düşünce değerini yitirmiştir. Bir fikri ideolojileştirmek; insanları inanmadan fikrin arkasından sürüklemeye çalışmak, fikirlerinizle herhangi bir şekilde kelime kalıbı oluşturabilecek bütün fiilleri yapmaları için yalancı müritler yaratmaktan farksızdır. Fikir elbetteki paylaşılır, insanları bu fikrin doğruluğuna inandırmak istenir ama bu fikir ideolojileştirilmemelidir. Bırakın fikirleriniz fikir olarak kalsın, kimse onları ideolojileştirmesin, insanlar fikirlerinizin özünü kaçırıp onları bayağılaştırmasın. Kendinizi anlatın, fikirlerinizi anlatın, insanları değiştirin geliştirin ancak insanların anlattıklarınıza inanmadan sarılmalarını istemeyin hatta inanmadan sarılmak isterlerse sarılmalarına izin vermeyin. "Bencillik değil mi bu?" sorunuz için cevap : Bencillik, paylaşımcı olmamak kanaatimce kurabiye gibi bölündüğünde iki tarafın da eşit tadı,kaloriyi alacağı durumlarda ortaya çıkabilir. Evet, siz eğer sıradan düşüncelerinizi değerli fikirlermiş gibi görüp kibirlenirseniz, bunları kendinize saklarsanız bu sizin toplum tarafından dışlanmanızdan başka bir işe yaramaz. Üstelik bu seviyede ki fikirlerden hemen herkes eşit ölçüde beslenip güçlenebilir. Dolayısıyla evet, insanlarla bu tarz düşüncelerinizi paylaşmamak bencilliktir lakin bizim bahsettiğimiz fikirler sizin fikirlerinizden tanımsal olarak uzaklaşıyor. Belki de bizim fikir dediğimiz kelime, sizin için özgün fikir kavramına denk geliyor olabilir. Çünkü özgün olmayan bir fikir zaten sizin fikriniz olamayacağından teorik olarak onu paylaşmanız da mümkün değildir. İdeolojileştirilmiş fikirlerin harcandığını görmek gerçekten üzücü, umarım insanlık bu işi yapmaktan vazgeçer... İdeoloji, gerçekleştirilebilmesi için insanların aldatılmasına ihtiyaç duyacak kadar alçaltılmış fikirleri ifade eder. Eğer bir ideayı gerçekleştirmek isterseniz bunu inanmamış,kandırılmış insanlarla yapmayın ki yaptığınız işin anlamı olsun. Bırakın fikir olsun, bizim olsun, mütevazi olsun.
*Bu kabulü açıklamak ihtiyacı bu yazıda gereksiz olacağından tercih edilmedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder